Hans Theys

__________

Hans Theys


Weerloos
Over Bart Lodewijks


Bart Lodewijks begeeft zich per fiets naar een bepaalde bestemming en maakt daar, met behulp van wit krijt en een laddertje, lineaire, technisch aandoende tekeningen op een gevel. De tekeningen zijn gebaseerd op architecturale of urbanistische elementen uit de omgeving, bijvoorbeeld de aanwezigheid van een rangeerstation. Lodewijks staat met de rug naar het publiek, weerloos. Voorbijgangers of bewoners spreken hem aan. Soms vragen ze hem niet op hun gevel te tekenen, soms nodigen ze hem juist uit. Soms vragen ze hem of hij ook binnen een tekening wil maken. Dat doet hij dan, met houtskool. Het maken van de tekeningen kan dagenlang of wekenlang doorgaan, waarbij de tekening gevel na gevel verovert. Zodra het begint te regenen, beginnen de tekeningen te vervagen.

Naar aanleiding van de tentoonstelling Pencil Towers, Stone Fish, Rising Suns, Ghosts, Auras and Other Deliciously Emerging Entities (Things that appear are generally friendly, but they tend to escape us) in de Brusselse galerie Rossi Contemporary, heb ik meegemaakt hoe Bart Lodewijks enkele gevels onder handen heeft genomen. Na enkele dagen kende hij tientallen mensen: buren en personen die in de buurt werkten. Mensen van verschillende afkomst en verschillende leeftijd. Eén van de eigenaars van een betekende woning poetste de voordeur en de ramen van haar woning, opdat die er netjes zou uitzien voor de vernissage. In de tentoonstellingsruimte van de galerie had Lodewijks houtskooltekeningen aangebracht die een architecturaal element van de buitengevel herhaalden. Het ging om een architraaf, die door Lodewijks ‘ruimtelijk’ werd voorgesteld door middel van een optisch trucje dat hij als kind had geleerd van zijn grootvader.

Ik vind dit prachtig werk.


Montagne de Miel, 19 mei 2009