Hans Theys is a twentieth-century philosopher and art historian. He has written and designed dozens of books on the works of contemporary artists and published hundreds of essays, interviews and reviews in books, catalogues and magazines. All his publications are based on actual collaborations and conversations with artists.

This platform was developed by Evi Bert (M HKA / Centrum Kunstarchieven Vlaanderen) in collaboration with the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp (Research group Archivolt), M HKA, Antwerp and Koen Van der Auwera. We also thank Idris Sevenans (HOR) and Marc Ruyters (Hart Magazine).

ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS

Robert Devriendt - 2009 - Over de dingen en het drama [NL, essay]
Text , 1 p.




__________

Hans Theys


Over de dingen en het drama
Enkele woorden over het werk van Robert Devriendt



De schilder Robert Devriendt (1955) bracht zijn jeugd door op een afgelegen boerderij. Er was geen televisie. De enige vervaardigde beelden die hij op jonge leeftijd onder ogen kreeg, waren de schilderijen in de kerk of de prentjes die zich in de verpakking van chocoladerepen bevonden. Op zijn dertiende, in het gezegende jaar 1968, schreef hij zich in voor een Amerikaanse cursus voor beginnende schilders, die luisterde naar de naam “Famous Artists Course”. De schriftelijke opdrachten van deze cursus bevatten beelden van schilders als Picasso en Willem De Kooning. De eerste solotentoonstelling van Robert Devriendt dateert van 1983. Toen al schilderde hij de kleine schilderijtjes die we nu van hem kennen. Zeven jaar geleden begon hij deze werkjes te groeperen in kleine reeksen. ‘Ik heb altijd dingen uit mijn omgeving geschilderd, die ik een rol toeschrijf in een ingebeeld drama dat zich rond mij zou ontrollen,’ vertelde de kunstenaar aan ondergetekende. ‘Door die rol krijgen ze iets dat de realiteit lijkt te overstijgen. Mijn werk lijkt altijd te vertrekken van een botsing tussen de directe actie en uitstraling van de dingen in de natuur en de onrechtstreekse en vertragende werking van de cultuur. Ik denk dat we illusies moeten scheppen om te kunnen omgaan met de werkelijkheid. Dit scheppen van illusies gaat onverminderd voort, omdat ze onafgebroken ontmaskerd worden… Ik suggereer een drama, maar het is aan de toeschouwer om dit drama vorm te geven en het botsen van de beelden te interpreteren… Zelf wil ik in de eerste plaats luisteren naar de dingen en ze naar voren laten treden. De gebruikte schildertechniek hangt af van de stoffelijke realiteit van het afgebeelde ding en de manier waarop dit oplicht. Mijn schilderijen zijn vrij glad, omdat ik niet wil dat de factuur het beeld komt verstoren.’


Montagne de Miel, 17 februari 2009