ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS
__________
Hans Theys
THE MOSS GATHERING TUMBLEWEED EXPERIENCE
Een tien maanden durende, groeiende tentoonstelling voor Nicc, Antwerpen; Galeria Klerkx, Milaan en Lokaal_01, Breda.
Samengebracht door Hans Theys en in goede banen geleid door Ruth Loos.
Met werk van (in volgorde van verschijning) Leon Vranken, Damien De Lepeleire, Boris Beaucarne, Koen Deprez, Philip Catherine, Geert Goiris, Panamarenko (Afwasbak), Jürgen Ots, Bernd Lohaus, Philip Janssens, Yu-Sheng Ho, Austin Shull, Danny Devos, Fanny Zaman, Dennis Tyfus, Tomas Boiy, Michel François, Christophe Terlinden, Ann Veronica Janssens, Walter Swennen, Dimitri Vangrunderbeek, Boy en Erik Stappaerts, Luc Deleu & TOP Office, Viviane Klagsbrun, Tim Segers, Lode Geens, Guy Rombouts, Anne Daems, Kenneth Andrew Mroczek, Xiao Xia, Joaquim Pereira Eires, Lieven Segers, Jan Kempenaers, Clarina Bezzola, Andy Wauman, Xavier Noiret-Thomé, Machteld Bernaert, Lucia Bru, Ane Vester, Nadia Naveau, Céline Felga, Erwan Maheo, Martin Maloney, Pol Matthé, Vaast Colson, Wouter Bolangier, Fred Bervoets, Kris Vanhemelrijck, Marc Van Tichel, Chris Straetling, Harry Heirmans, Giles Thomas, Roel Jacobs, Lionel Estève, Robert Suermondt, Filip Denis, Christian Van Haesendonck, W. Vynck, gerlach en koop, Olivier Stévenart, Tamara Van San, Koen Theys, Monica Droste, Michel Frère, Francis Jacoby, Teatske Burgerjon, Paul Casaer, Tim Knapen, Lara Dhondt en Rik Wouters.
Van 28 februari tot en met 31 december 2007.
LIJST VAN TENTOONGESTELDE WERKEN
1. LEON VRANKEN
De tentoonstelling werd opgebouwd rond de sculptuur ‘Oak Rumble’ van Leon Vranken. Die sculptuur is nu verhuisd naar een andere tentoonstelling. U ziet wel nog de sculptuur ‘Neder Mind the Steps’ (2006), voor het eerst getoond in het Muhka, op uitnodiging van Philip Janssens. De sculptuur bestaat uit een stansoen en een turkooiskleurige ballon die tussen de stansoen en de zoldering geklemd zit, alsof het gebouw op de ballon rust.
2. DAMIEN DE LEPELEIRE
Damien De Lepeleire is een Brussels schilder. Zijn werk is zowel strak als poëtisch, altijd balancerend op de rand van wat vandaag verdraaglijk is voor het oog. In deze tentoonstelling vinden we werken die voortvloeiden uit het schilderen van Chinese landschappen en bomen, het kopiëren van platenhoezen en het met aquarel oproepen van de lichteffecten op bronzen sculpturen.
3. BORIS BEAUCARNE
Van Boris Beaucarne is er geen werk te zien. Hij was de eerste kunstenaar aan wie ik dacht als antwoord op ‘Oak Rumble’. Hij maakt tekeningen met balpen en doordrukken die ontstaan door te tekenen op verschillende vellen carbonpapier die hij naast elkaar legt, zodat er witte spleten tussen de verschillende delen van de tekening ontstaan. Boris is vaak op reis, zodat ik geen tekening van hem kan bemachtigen. In Milaan hebben we een groene tekening van een papegaai getoond.
4. BERND LOHAUS
Van Bernd Lohaus zien we een bronzen sculptuur die bestaat uit drie replica’s van mandarijnenkistjes. De sculptuur is een architecturaal model, een architraaf die een kier overwelft, een hunebed, een rustpunt.
5. KOEN DEPREZ
Deprez zijn werk vertrekt van het beeld van het ‘cultuurloze landschap’ dat hij voor het eerst heeft ervaren als bemanningslid van een pantservoertuig. Dit beeld maakt het hem mogelijk de architectuur, de stedenbouwkunde, de kunst en de literatuur op een nieuwe, onthechte manier te benaderen. Zijn werk ligt aan de basis van mijn beslissing de tentoonstelling aanvankelijk uitsluitend samen te stellen met zwart-witte en hout- of goudkleurige werken. Op zijn zestiende zag hij in het Paleis voor Schone Kunsten de ‘Afwasbak’ van Panamarenko. Later ging hij houden van de meren met immer bewegende, drijvende bergen in IJsland. Dit perspectivische glimmende spiegelende beeld vind je terug in de maquette en de nachttekening. Koen Deprez is ook de auteur van een prachtbrief aan Adolf Loos, waarin hij het recht op niet-functionele vormen opeist. Koen Deprez’ poëtica ligt mee aan de basis van mijn wens een tentoonstelling op te bouwen die tracht aan te tonen dat het woord ‘decoratief’ inhoudsloos of onbruikbaar is. Elke vorm valt samen met een inhoud. Elke vorm grijpt in op de werkelijkheid of onze waarneming ervan.
6. GEERT GOIRIS
Van Geert Goiris is de foto ‘North Sea’ te zien, een (trage, onbelichte) nachtopname van een door hoekige, zwarte schaduwen doorsneden, witte strandcabine. Ik ontmoette Geert Goiris voor het eerst in 2001, toen hij mij voornamelijk foto’s toonde die hij in IJsland had gemaakt. De overeenkomst tussen zijn foto’s en het werk van Koen Deprez is prangend.
7. WALTER SWENNEN
Walter Swennen maakt schilderijen zonder realistisch perspectief. Hij is een goede, ouderwetse schilder uit de Amerikaanse jaren vijftig. De enige diepte is die van het schilderij. Hij probeert een schilderkunstige ruimte te creëren, die samenvalt met de textuur, die bestaat uit textuur. Een schilderij is geen ‘beeld’, maar een voorwerp met een mentale diepte. ‘Een kunstwerk is een nieuwe textuur die wordt toegevoegd aan de werkelijkheid.’ (Victor Sjklovski.) ‘Van uitstalramen of boekomslagen overgenomen ‘slechte tekeningen’ openen de deur naar een schilderkunstige ruimte. Het schilderij ‘gebeurt’ als gevolg van een onvoorzien ontsporen van de factuur. Swennen toont drie werken. Het eerste is een zwart-wit werk, waarbij een vroeger onzichtbare, onderliggende notitie in zwarte alcoholstift geleidelijk door de witte bovenlaag breekt. We zien de geboorte van een zichzelf revelerend palimpsest. Een gloren. Een schilderij dat nog in de maak is. We weten nog niet hoe het zichzelf zal vormgeven... Het tweede werk is een schilderij op doek dat een ‘Bras d’honneur’ voorstelt. Het derde werk is een zelfklevend rood leeuwtje dat model stond voor de figuur op een groot schilderij.
8. TOMAS BOIY
Tomas Boiy toont een ets die hij maakte door de gekraste, stalen vloer van een fabriek als druksteen te gebruiken. (Hij brengt inkt aan op de vloer en legt er dan papier over.) De krassen zorgen voor de matière, de fond van de ets. Hij toont ook de metalen vloerplaat waarop de ets werd gemaakt en een groot doek dat bestaat uit samengelegde, opgehoogde etsen.
9. DANNY DEVOS
Toen deze tentoonstelling een aanvang nam was Danny Devos bezig met zijn langdurige performance-sculptuur “Diggin’ for Gordon” (ondermeer een hommage aan Gordon Matta Clark), die ik permanent zichtbaar wilde maken via een monitor die aangesloten was op een webcam. De ‘ErdEcke’ bestaat voornamelijk uit donker, bijna goudkleurig schelpenzand dat afkomstig is van een strand onder Antwerpen. De derde bijdrage van Danny Devos is het speciaal door mij gevraagde, uit 1989 daterende werk ‘Black Dahlia’, waarop twee verroeste messen eeuwig heen en weer zagen voor de zwaar omlijste gezichten van de dame in kwestie. Kieren en snijvlakken, boven de goot.
10. PHILIP JANSSENS
Janssens maakt deel uit van de groep ‘Parafernalia’, die een soundtrack verzorgde op de eerste opening. Verder is er van hem een gekleurde lichtvlek te zien, afkomstig van vier op de grond rustende schijnwerpertjes én een ‘Sint-Maarten’: twee dooreengevlochten beelden van klassieke schilderijen.
12. BOY EN ERIK STAPPAERTS
Van Boy en Erik Stappaerts is een potloodtekening te zien die een ideaal atelier in de bergen voorstelt.
13. ANNE DAEMS
Anne Daems maakt tekeningen waarin haren die zijn achtergebleven in een wasbak gaan lijken op krassen in een vloer, krassen in het ijs, potloodlijnen. Het potlood als schaats. De lijn als kier.
14. KENNETH ANDREW MROCZEK
Kenneth Andrew Mroczek creëert ruimtelijke ingrepen, gebruiksvoorwerpen, muurschilderingen en tekeningen op basis van plantenmotieven, de naakte takken van winterse kruinen en andere ritmes die het maken van boeiende, sensuele en onvoorspelbare tekeningen, vormen, texturen en voorwerpen mogelijk maken. Eerst hebben we vooral tekeningen op papier getoond. Mroczek maakte muurtekeningen in de tentoonstellingsruimte en in het toilet. Er zijn ook werken op papier, hout en doek te zien.
15. DENNIS TYFUS
Dennis Tyfus maakt prachtige, monumentale tekeningen waarin rimpels, zweetdruppels, puisten, sproeten, poriën, opzwellende aders, schubben, baardstoppels, tranen, pluimen en dierenvachten elkaar ontmoeten in het positieve en negatieve kantelen van een fictieve ruimte. Hij maakte een muurtekening.
16. GUY ROMBOUTS
Guy Rombouts voegde twee delicate, als spiegels tegen over elkaar opgehangen, uitgeknipte, witte zinnen in het Azart toe, waarvan de ene zin leest als ‘Leegte is vorm’ en de andere als ‘Vorm is leegte’. Verder zien we van hem een rode tumbleweed-sculptuur die aan een ketting van elastiekjes hangt.
17. ANN VERONICA JANSSENS
Ann Veronica Janssens toont een opgerolde strook geperforeerd brons, een mini-versie van ‘Pluie Météorique’ en een ‘Projectie’: een altijd bewegende, rode schaduw.
18. DIMITRI VANGRUNDERBEEK
Delicaat operateur. Roostertjes van aan elkaar gekleefde, in écoline gedrenkte houten stokjes. Verder is er van hem een ‘dipping’ te zien: een lamp die één keer gedeeltelijk in rode verf werd gedompeld en ons zo een virtuele doorsnede, een nieuw volume voorstelt.
19. YU-SHENG HO
Yu-Sheng Ho toont een gefilmd zelfportret waarin we zien hoe hij het scherm tegelijk wit en zwart schildert, zichzelf weg schildert en tevoorschijn tovert. We tonen ook een dvd waarop we hem op water zien schilderen met Oost-Indische inkt.
20. VIVIANE KLAGSBRUN
Viviane Klagsbrun toont een kleine potloodtekening die een bukkende vrouw met loshangend haar voorstelt. De tekening lijkt uiteen te vallen in de striemen van een vallende haardos. Verder zien we een schilderij met streepjes en veel rood. Ik schreef ooit dat Viviane Klagsbrun ‘scheve schilderijen’ maakte. Hier kan u dat niet zien. Vaak gaat het om potloodtekeningen die als slecht zittende kleren omhangen, bedekt of versterkt worden door kleurvlakken, stippen, vegen en andere verfzaken. Een indringende wereld, opdoemend uit een persoonlijke, gedurfde vorm. Ten slotte is er het schilderij met de papegaai.
21. AUSTIN SHULL
Austin Shull toont een filmpje waarin we hem op vijf minuten tijd, zoals een native american, een houtvuur zien stoken voor een tot prentbriefkaart gereduceerd Washington, dat op een grafische manier doorsneden wordt door een horizonlijn met voorbijsnellende voertuigen, een oorlogsmonument in de vorm van een minimale obelisk en een straatlantaarn in retrostijl. Shull maakte ook een film die ‘Digging for Water’ heet, waarin we hem in de rotsachtige Amerikaanse bodem zien graven tot hij op water stuit, enkele plastic flessen vult en de put weer toegooit. We lieten een van deze flessen overkomen uit New York.
22. MICHEL FRANÇOIS
Michel François toont een prachtige, aan ijzerdraden hangende tros polyester vormen die doen denken aan gloeilampen en die hij ‘Bulbes’ noemt en die dateren van 1996. Veel transparante vormen, één zwarte. Spiegelpaleizen, toonkastjes, lichtsculpturen. Er is ook een rode ‘Bulbe’ te zien en een nieuwe, met fluokleuren getinte, gipsen sculptuur die hij speciaal voor deze tentoonstelling maakte.
23. CHRISTOPHE TERLINDEN
Ik ken het werk van deze kunstenaar, de ‘ontwerper’ van het logo van het Nicc, niet goed. Zijn werken zijn vaak minimaal, maar sensueel en/of grappig. We zien een TV-multiple en twee imitatie-zonnepanelen, die zijn voortgevloeid uit een project in Frankrijk, waar hij een oude elektrische torenklok wilde laten renoveren en van stroom voorzien door middel van zonnecellen. Verder bracht Terlinden een zelfklever met zelf ontworpen Europese vlag aan op de carrosserie van mijn bescheiden gezinswagen. We herkennen ook zijn visitekaartje in het werk van Olivier Stévenart.
24. OLIVIER STEVENART
Olivier Stévenart, Technicien de Surface et Ambassadeur, toont hier een montage met visitekaartjes. Prachtig werk maakt hij, dat vroeger vertrok vanuit de praktijk ruimtes op te frissen en daarin mensen te ontvangen.
25. MACHTELD BERNAERT
Schilderijen met blauw en grijs Vichy-motief en een werk met verticale strepen.
26. LUCIA BRU
Een met grafiet gemaakte spiegel.
27. XIAO XIA
Chinees schilder die lange tijd in België heeft gewoond en Damien De Lepeleire de beginselen van de Chinese traditie heeft bijgebracht. Rode monochroom.
28. ANDY WAUMAN
Zwarte steenkool, donker metaal, scherp en hard, woorden. Nacht. Toont een grote pin (button).
29. XAVIER NOIRET-THOME
Frans schilder afkomstig uit het noorden van Frankrijk. Woont in Brussel. Vrije schilderijen, verrijkt met kralen, glitterdingen en andere blinkende zaken, vooral sinds de geboorte van zijn dochter Marie en zijn verblijf in Rome. Muntstukken die uit de sculptuur van Ann Veronica Janssens afkomstig kunnen zijn. Nachtelijke hemels. Drie met een parelsnoer omhangen aardappelen, luisterend naar de naam ‘La muse amputée’. Twee schilderijen.
30. CLARINA BEZZOLA
Woont in New York. Performance-kunstenaar. Dit jaar te gast bij Lokaal 01, uitgenodigd door Frederik Vergaert. Tijdens de performance plukt ze, op ingewanden lijkende poppen uit haar grote lijf en gooit ze deze rond zich. Deze pop komt uit haar buik.
31. JURGEN OTS
Reizend kunstenaar? Ontmoet via het internet. Bezorgde ons een prachtige foto voor Tumbleweed Spin Off in Milaan, voorstellende een door de hitte gerimpeld zwart plastic oppervlak. De foto is helaas in Milaan blijven plakken. Nog een grote kleurenfoto, toch, aan het begin van de tentoonstelling: ‘Cœur’ uit 2007.
32. TIM SEGERS
Nettenknoper en stut-kunstenaar Tim Segers maakte een sculptuur die bestaat uit één donkergroen touw. Hij toont ook een schilderijtje van een roze cadillac en een schaalmodel van een ‘droomtrap’-duwdoosje of lift. U mag erop duwen om de lift in werking te zien.
33. NADIA NAVEAU
Nadia Naveau toont de roze polyester sculptuur ‘Shirley’s Temple’. Model voor een sculptuur ter grootte van de Neptunus op de Marnixplaats.
34. CELINE FELGA
Frans kunstenaar. Toonde drie maand lang het schilderij ‘Rubens’, waarin de zwarte en witte opdruk op de schouders van een rood T-shirt zich losmaken van het onderwerp en de autonome ruimte van het schilderij gestalte geven. Ik heb het schilderij even weggenomen, omdat ik er geen goede plaats voor vond.
35. CHRIS STRAETLING
Tovenaar, meester-drukker, bezieler van de voormalige Galerie Inexistent (organisator van een van de eerste individuele tentoonstellingen van Ann Veronica Janssens in 1988) en (samen met Harry Heirman) motor achter Factor 44. Werkt onder pseudoniemen. Schrijft ook recensies van tentoonstellingen. Ik ken zijn werk niet goed. Leerde hem eerst kennen als vriend van Guy Rombouts en Monica Droste. Zag hem ooit een zin in het Azart schrijven met zand. Kreeg van hem een prachtige film over het eerste toonmoment van Tumbleweed, met Philip Catherine. En een gebroken rode reflector. En een soort vleermuis-salami om aan een gele buis te hangen. Een zelfgemaakt voorwerp waarvan hij dacht dat hij het al jaren geleden uit zijn leven had verwijderd tot hij het toevallig terugvond op de dag dat ik hem uitnodigde voor Tumbleweed.
36. HARRY HEIRMANS
Berchems kunstenaar. Performance man. Bezieler van Factor 44. Toont vier collages met grijns en een assemblage met grijnzend masker.
37. LODE GEENS
Toont een ‘zwerm’ gekleurde voorwerpjes.
38. ANE VESTER
Maakt werken met kleur. Vroeger werd uit gekleurde oppervlakken een woord uitgespaard dat een voorwerp opriep dat je meteen met die kleur kon verbinden. (Bijvoorbeeld de kleur paars en het woord KLOMPEN.) Maakt ook prachtige foto’s en dia’s van monochrome voorwerpen in hun omgeving. Maakt nu werken waarin stalen van haar kleurenwoordenboek gecombineerd worden.
39. LIONEL ESTEVE
Maakt wonderlijke, speelse, fijne sculpturen. Het werk in de tentoonstelling is een nederig kleurenpaleis. Een geschenk voor Ann Veronica Janssens.
40. ROBERT SUERMONDT
Brussels schilder. Het werk in deze tentoonstelling werd voorgesteld door Xavier Noiret-Thomé.
41. ROEL JACOBS
Fotograaf en bomenliefhebber. Ik vond dit een prachtige foto, die meteen begint te babbelen met de overige werken (het schilderij van Suermondt, de nachttekening van Koen Deprez, de bomen van De Lepeleire enzovoort).
42. LUC DELEU EN TOP OFFICE
Van Luc Deleu en TOP Office tonen we een tabel van De Onaangepaste Stad. Deleu kwam ons ook vertellen wat de stand van zaken was van zijn nieuwe avontuur ‘Universal Space’ en liet daarbij een nachtelijk projectvoorstel achter.
43. JAN KEMPENAERS
Schijnbaar neutrale, objectieve fotografie. Politiek en poëtisch geïnspireerd. Radicaal. De geboorte van de foto uit de nacht telkens herhaald.
44. JOAQUIM PEREIRA EIRES
Ik ken zijn werk niet goed. Hij toonde mij een één vierkante meter grote pixel die hij heeft aangebracht in de Brusselse Wetstraat. Zichtbaar voor een satelliet. Bracht er enkele aan op het dak. Toont ook een filmpje waarin op dit dak wordt ingezoomd.
45. CHRISTIAN VAN HAESENDONCK
Tekenaar van randverschijnselen, marginalia, aan de kant gezette tekens, als het vel op de melk aan de kant gestroopt, stopgezet. Radicale poëzie. Eén deel van een drieluik, voorstellend een dame of madonna.
46. ERWAN MAHEO
Afkomstig uit Frankrijk. De eerste werken die ik van hem zag waren een soort van ruimtelijke avonturen of scenario’s omgezet in indiaan-achtige, bestikte lappendekens, in een Antwerpse galerie. Daarna gezien een subliem werk: een aan tientallen nylondraden opgehangen witte doek met rode binnenkant. Mooie ringetjes voor de ophanging. Een holle, rode berg. Hier een video met een mannetje dat een kuil graaft. Ook een blauwe sculptuur en een ‘vanitas’ op een verkreukte, metalen ondergrond.
47. MARTIN MALONEY
Stoel die Martin gebruikte om planken te zagen. Toegevoegd door Pol Matthé.
48. WOUTER BOLANGIER
Kameraad. Teler van beelden. Tsjechisch glas, voorzien van een verdacht opwaarts druipen, een binnendringen of uitstulpen. Zwart en doorzichtig. Twee.
49. W. VYNCK
Dichter en maker van miljoenen foto’s, ontmoet via het internet.
50. gerlach en koop
Fijnzinnig kunstenaarsduo. Literair bevlogen, precies, poëtisch. Makers van spiegelpaleizen waarin de spiegels minimale, heterogene voorwerpen zijn. Hier tonen ze een werk dat ze twee maanden geleden toonden in het Haagse ‘Stroom’: een tekeningetje van een venster met gordijnen en een kamerplant, dat ze hebben aangetroffen in de linkerbenedenhoek van een gevonden ordner, wordt gereproduceerd op een groot wit vel, dat onder een afbeelding van de ordner wordt tentoongesteld.
51. FILIP DENIS
Toont schilderij van rood ‘basketschoentje’.
52. GILES THOMAS
Engels schilder, beeldhouwer en muzikant. Brengt eerbetoon aan zijn buurman Gust.
53. FRED BERVOETS
Maker van mannekensbladen. Boogschutter. Gaf ons een zwart-wit portret met rood met als vermelding op de achterzijde: ‘Zelfportret van mijzelf heel lang geleden’. Leon Vranken merkte op dat het afgebeelde figuurtje op Donald Duck lijkt.
54. KRIS VANHEMELRIJCK
Maker van toverhulzen van zeewier en schelpen, balancerende steenkoolbrokken, tot vervallen gedoemde grassculpturen. Schildert met dikke, Chinese penselen. Sabelhouwen. Kerven in de hemel. Bedwongen spoken in de nacht.
55. MARC VAN TICHEL
Toont een minimalistisch spinnenweb in de bovenhoek (een rode en en blauwe cirkel) en een transparant voorwerp met rood vliegend tapijtje.
56. POL MATTHE
Pol Matthé maakte enkele jaren geleden vier tafels en vier stoelen met een blad dat werd afgewerkt met schuurpapier. Een uitnodiging voor kaartspelers. Een tot voorwerp geworden zwart-wit foto of ranzige fotokopie. Helaas wilde hij deze sculpturen niet tonen, omdat hij als lid van het bestuur van het Nicc geen dubbelzinnige situatie wilde creëren. Jammer voor de toeschouwer en de tentoonstelling, maar goed voor het Nicc, vond ik. ‘Beste Hans, ik had heel graag mijn schuurpapieren tafels verplaatst, maar aangezien ik deel uitmaak van de huidige raad van bestuur zou het erg inconsequent zijn om op deze manier deel te nemen en op een manier zelfs ingaan tegen mijn oorspronkelijk idee, namelijk waarom en hoe iets te veranderen in, aan, en met het Nicc. Ik hoop dat je begrijpt dat ik graag een gezonde positie/afstand behoud ten opzichte van de concrete uitwerking van het artistieke debat. Groet, Pol.’ Voor ‘Tumbleweed Spin Off’ in Milaan bood hij aan de werken samen met Lieven Segers en Vaast Colson naar Milaan te brengen. Daar heb ik hem ervan kunnen overtuigen toch een sculptuur te tonen: ‘Une scopae une paletta’. Dit prachtige werkje is vandaag niet te zien.
57. VAAST COLSON
Vaast Colson maakt krachtig, economisch, poëtisch werk, de geschiedenis in zich dragend en toch voortschrijdend. Hij toont niets, want hij is net als Pol Matthé lid van het bestuur van het Nicc. Ik hou heel veel van zijn werk. Voor ‘Tumbleweed Spin Off’ in Milaan heeft hij wel een sculptuur getoond die ik in de juiste hoek heb mogen trappen. Samen met Lieven Segers en Pol Matthé heeft hij de Metodo della palla-pazza (de botsbal-methode) bedacht en uitgevoerd om een basisritme te creëren voor de tentoonstelling in Milaan. Vandaag niets te zien.
58. LIEVEN SEGERS
Tekenaar-dichter en cineast. Ontwerper en executeur van de Metodo della palla-pazza. Heeft zijn blauwe busje (camionette) in Milaan achtergelaten om de ingang van de galerie sculpturaal gestalte te geven. Prachtige tekening van nacht gemaakt.
59. TAMARA VAN SAN
Maakt prachtige sculpturen. Kreeg een uitnodiging in te grijpen wanneer ze daar de tijd voor heeft. In Lokaal 01 bracht ze een groot deel van de tweede verdieping met een prachtige, tedere en tegelijk radicale sculptuur.
60. KOEN THEYS
Toont de dvd ‘Painting with Picasso’.
61. MONICA DROSTE
Maakte prachtige structuren/sculpturen in verdiepingen, waarvan elke nieuwe laag een extra zijde krijgt. (Eerst een driehoek, dan een vierhoek, dan een vijfhoek, etc.) Hier een prachtige uiteenneembare versie met holle, getinte bamboestokjes. Ook een versie waarbij de veelhoekjes elkaar in willekeurige orde opvolgen en een snoertje vormen.
62. MICHEL FRERE
Bronzen kop.
63. FRANCIS JACOBY
Zonder titel (Droom). Reeks van vier foto’s.
64. TEATSKE BURGERJON
Teatske Burgerjon maakt lange fietstochten. Onderweg raapt ze stokjes op die ze, thuisgekomen, aan tafel, beschildert met gouacheverf. Dat deed ze al toen ze zes was, met verf die ze in het atelier van haar moeder vond. Onlangs kwam ze een oudere dame tegen, in Leeuwarden, die haar bij zich riep en een beschilderd stokje toonde dat ze al vijftien jaar in haar beurs bewaarde. Soms stelt ze deze stokjes tentoon met tekeningen op basis van hartslaggrafieken. Wanneer deze grafieken naar beneden tuimelen, weet je dat ze stopt omdat ze iets heeft gezien. Ze maakt dan een foto of raapt een stokje op. Tim Segers: ‘Het zijn droompoppetjes, mijlpaaltjes, ventjes, fietsroute-markeerders. De gaten in de grafieken wijzen op de momenten waarop je foto’s hebt gemaakt, maar we kunnen er ook zelf iets bij verzinnen, of dromen. Dromen om gaten te vullen...
65. PAUL CASAER
Toont vier recente sculpturen. ‘America, America’ (het werk met de grote pretzels), ‘Black Sunday’, ‘Memory Stick’ en ‘Chrome Leftover’.
66. TIM KNAPEN
Tim Knapen toont ‘Godmode’, een interactieve toverlantaarn gemaakt van een videocamera en een fotokopieerapparaat.
67. LARA DHONDT
Lara Dhondt maakt prachtige zwart-wit foto’s van zelf geënsceneerde schuilplaatsen.
68. RIK WOUTERS
Bronzen kop.
Over de meeste van deze kunstenaars en hun werk kan u meer teksten en beelden vinden op de website www.hanstheys.be.
Montagne de Miel, 16 november 2007