Hans Theys

 

 

 

__________

Hans Theys

 

 

Hula

Over een werk van Zoro Feigl (°1983)

 

Een samengaan van kracht en gezwindheid, treffen we hier aan, een omarmen van de natuur, voor zover dit mogelijk is, en een kanaliseren van haar onstuimigheid, een soort van temmen, eigenlijk, en dan weer niet, want de opgeroepen gratie en beweeglijkheid wordt niet bevroren, niet vastgelegd in een stijve notitie: de tekening is eeuwig veranderlijk (schijnbaar toch, als de ontelbare verschijningsvormen van de diepe krachten, die altijd dezelfde blijven, maar zich ongewild altijd anders in de wereld duwen). ‘Een zweepslag’, zei iemand, ‘een sierlijk turnster,’ zei een ander iemand, ‘een Verloren ruimte van Guy Mees in nieuwe dimensies geslingerd,’ zei een derde, ‘de ongrijpbaarheid vorm gegeven,’ zei een vierde, ‘bevrijdend en bedreigend’.

Ik vroeg Zoro, wat het moeilijkst was aan het maken van dit werk. Dit was zijn antwoord:

 

Hoi Hans,

Dit werk heeft in een aantal versies bestaan, in verschillende formaten en met verschillende materialen. De flexibiliteit van de arm heeft een grote invloed op de bewegingen die het lint maakt. Ik heb hier heel wat verschillende materialen voor getest, de meeste gingen na een bepaalde tijd stuk door vermoeiing. In de eerste versies was de arm van veerstaal, na verschillende testen is de huidige arm van carbonfiber. Hoe kleiner de ruimte, hoe korter de arm en hoe scherper de elektronica moet worden afgesteld, de flexibiliteit van de arm moet hier dan weer op inspelen. Verschillende soorten lint blijken allemaal hun eigen voor- en nadelen te hebben. Door te spelen met vertraging en versnelling van de motor is de beweging dan ook nog eens te sturen. De afstelling van de choreografie is een samenkomst van het soort lint, het soort arm en de timing van de elektronica. Elke keer is de samenkomst van al deze factoren net weer anders waardoor het werk ook voor mij steeds verandert wanneer ik het aanpas aan de ruimte.

Groet,

Zoro

 

 

Montagne de Miel, 16 juni 2019