Hans Theys est un philosophe du XXe siècle, agissant comme critique d’art et commissaire d'exposition pour apprendre plus sur la pratique artistique. Il a écrit des dizaines de livres sur l'art contemporain et a publié des centaines d’essais, d’interviews et de critiques dans des livres, des catalogues et des magazines. Toutes ses publications sont basées sur des collaborations et des conversations avec les artistes en question.

Cette plateforme a été créée par Evi Bert (Centrum Kunstarchieven Vlaanderen) en collaboration avec l'Académie royale des Beaux-Arts à Anvers (Groupe de Recherche ArchiVolt), M HKA, Anvers et Koen Van der Auwera. Nous remercions vivement Idris Sevenans (HOR) et Marc Ruyters (Hart Magazine).

ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS

Mathilde Hatzenberger - 2018 - Originele kabinetten [NL, review]
, 1 p.

 

__________

Hans Theys

 

 

Originele kabinetten

Paolo Boni en Cuchi White bij Mathilde Hatzenberger Gallery

 

Mathilde Hatzenberger is een kunstcritica die het vak heeft geleerd bij grote Parijse galerieën en nu een eigen ruimte openhoudt in Brussel. Deze ontmoetingsplek, schrijft ze, is voortgesproten uit het verlangen nog in dit leven zijnde, weinig getoonde, bijzondere kunstenaars te ondersteunen en verschillende, stijlen, media en culturen te laten samenkomen.

Naar mijn gevoel doet ze nog iets anders, dat ik nog nooit eerder heb gezien. Vanuit haar belangstelling als kunsthistorica, gedragen door een gedegen kennis van de gebruiken in de kunstwereld, komt ze tot groepstentoonstellingen waarin de meest bizarre, oorspronkelijke artefacten samengebracht worden op een manier die doet denken aan de kabinetten van Sigmund Freud of André Breton. Zo zag ik in juni twee originele foto’s van Pierre Molinier naast Afrikaanse fetisjen, pas gebakken schilderijen van Manon Bara, werk van minder bekende Marokkaanse kunstenaars en in België onbekende Franse modernisten. Maar dat is niet alles. Terwijl ze mij vertelt wat haar fascineert in de kunst, haalt ze enthousiast andere werken tevoorschijn die ze zonder gêne op de plaats hangt van de tentoongestelde werken. Na een uurtje bevind ik mij in een nieuwe tentoonstelling, die even boeiend is. Nooit eerder zag ik zo’n authentieke geestdrift, die zich niet liet hinderen door conventies of esthetische muggenzifterij. Niet het ritueel van het tonen interesseert deze vrouw, maar de studie van de voorwerpen zelf, het ontdekken van nieuwe zaken, nieuwe invalshoeken en nieuwe verbanden.

Zoals een bevlogen kunsthistorica betaamt, heeft Hatzenberger de voorbije decennia enkele kunstenaars van nabij gevolgd. Twee van deze mensen zijn de Italiaanse schilder Paolo Boni (1925-2017) en de Amerikaanse fotografe Cuchi White (1930-2013), die in 1949 verliefd werden, in 1952 in de Verenigde Staten huwden en vervolgens naar Parijs emigreerden. De tentoonstelling gaat gepaard met de presentatie van twee catalogi over het oeuvre van deze kunstenaars, waaraan Hatzenberger zelf heeft meegewerkt. De tentoonstelling werd samengesteld in samenwerking met de dochter van de kunstenaars, die ook aanwezig was op de opening. Een bijzondere dame, op een bijzondere plek, die bijzondere dingen toont. Daar komt het op neer.

 

 

Montagne de Miel, 8 oktober 2018