Hans Theys is een twintigste-eeuws filosoof en kunsthistoricus. Hij schreef en ontwierp tientallen boeken over het werk van hedendaagse kunstenaars en publiceerde honderden essays, interviews en recensies in boeken, catalogi en tijdschriften. Al deze publicaties zijn gebaseerd op samenwerkingen of gesprekken met de kunstenaars in kwestie.

Dit platform werd samengesteld door Evi Bert (M HKA / Centrum Kunstarchieven Vlaanderen). Het kwam tot stand in samenwerking met de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen (Onderzoeksgroep ArchiVolt), M HKA, Antwerpen en Koen Van der Auwera. Met dank aan Idris Sevenans (HOR) en Marc Ruyters (Hart Magazine).

ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS

Alexandra Crouwers - 2010 - In drie dimensies rondwentelende cinema [NL, review]
, 1 p.

 

__________

Hans Theys

 

 

In drie dimensies rondwentelende cinema

Over een tentoonstelling van Alexandra Crouwers

 

Momenteel loopt in de galerie Base-Alpha in Borgerhout een boeiende solotentoonstelling met werk van de Nederlandse, in Antwerpen wonende kunstenares Alexandra Crouwers (°1974). Base-Alpha vaart onder het bewind van kapitein Bart Vanderbiesen, die in het geheim wordt geruggesteund door kunstenaar Geoffrey de Beer. U vindt in deze bijzondere galerie werk van een selecte groep kunstenaars onder wie Lieven Segers, Michèle Matyn, Rachel Agnew en Nadia Naveau. Jong of oud, geestelijk gezond en kapitaalkrachtig of louter door neuroses tot de kunst gedreven: al wie in ons land iets met kunst te maken heeft moet deze galerie eens bezoeken.

Crouwers, die de lezers van dit blad kennen omwille van haar columns over het verwarde en dolkomische kunstenaarsbestaan, studeerde in 1998 af aan de Academie van 's-Hertogenbosch met op foto's, dia's en filmpjes gebaseerde installaties. In 2001 studeerde ze af aan het Sandberg Instituut in Amsterdam met digitaal gemanipuleerde foto's. ‘Aan de Bossche academie had ik een hekel gekregen aan mijn manier van tekenen, maar in 2006 begon ik opnieuw te tekenen op A4tjes. Datzelfde jaar maakte ik mijn eerste muurtekeningen in Factor 44 en hun slottentoonstelling “Extra Sic”. In 2007 begon ik tekeningen te maken op groot formaat.’

Zodra u de tentoonstelling betreedt, voelt u dat het Crouwers niet zozeer te doen is om een formeel gesprek met andere kunstenaars, maar om het oproepen van een bepaalde sfeer. De werken zijn prachtig, maar ze dienen een groter beeld. In het eerste vertrek van de driedelige tentoonstellingsruimte zien we op de linkermuur met spijkertjes bevestigde, ongeveer één meter hoge, uitgeknipte letters die de titel van de tentoonstelling vormen: “Dunsmuir”. Details tonen dat de letters geknipt werden uit een met zwarte inkt overdekte, grote tekening. Aan de rechterzijde zien we drie ingelijste prints van driedimensionale computertekeningen die een soort van sculpturale stapelingen voorstellen, waarin we onder andere een compositie met de basgitaar van de kunstenaar herkennen. In de grote opening die het eerste vertrek verbindt met het tweede werd een tweedelige, zelfgemaakte planken deur aangebracht. In het tweede vertrek treffen we voornamelijk een projectie aan van een korte animatiefilm waarin het verhaal wordt verteld van het toevallig binnenrijden van het onheilspellende, 's avonds onder vuilgeel lantaarnlicht op glans gebrachte Noord-Californische dorpje Dunsmuir, dat verscholen ligt tussen dennenwouden. Op de achtergrond zien we Mount Shasta: een met sneeuw bedekte, tweehoofdige, slapende vulkaan. In het derde vertrek vinden we enkele prachtige, met zwarte acryl rechtstreeks op de muur aangebrachte, geschilderde tekeningen, die afzonderlijk verlicht worden met gele peertjes. Verder zien we ook de projectie van een prachtige, in 3D gecreëerde maansverduistering.

Ik werd in deze tentoonstelling getroffen door de wonderlijk gestapelde tekeningen, die door het gebruik van het zwart, maar ook door de stapelingen doen denken aan de gotische architectuur, aan sommige negentiende-eeuwse gravures en aan de picturale traditie van de hardrock cultuur. Tegelijk kunnen ze ook gezien worden als de schilderend getekende vrucht van een filmische en literaire omgang met een voortdurend nieuwe feiten, anekdotes, beelden, gedachten en emoties producerende werkelijkheid, die zich op de wijze van een caleidoscoop, in de vorm van een in drie dimensies rondwentelende cinema, herhaalt in het brein van de kunstenaar.

 

 

Montagne de Miel, 18 januari 2010