Hans Theys is a twentieth-century philosopher and art historian. He has written and designed dozens of books on the works of contemporary artists and published hundreds of essays, interviews and reviews in books, catalogues and magazines. All his publications are based on actual collaborations and conversations with artists.

This platform was developed by Evi Bert (M HKA / Centrum Kunstarchieven Vlaanderen) in collaboration with the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp (Research group Archivolt), M HKA, Antwerp and Koen Van der Auwera. We also thank Idris Sevenans (HOR) and Marc Ruyters (Hart Magazine).

ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS

Anna Godzina - 2020 - A Room of One's Own [NL, essay]
Text , 1 p.

 

 

 

______________

Hans Theys

 

 

A Room of One’s Own (Another Space Electric)

Korte impressie van het oeuvre van Anna Godzina

 

 

Om vandaag tot u te komen met dit sprankelende, poëtische en tegelijk minimalistische werk, werd Anna Godzina in 1990 geboren in Moldavië, een tussen Roemenië en Oekraïne gelegen land, waar de taal als een dialect van het Roemeens wordt beschouwd en doorspekt is met Russische woorden. Godzina spreekt zes talen: Moldavisch, Roemeens, Russisch, Spaans, Grieks en Engels. Ook heeft ze, om hier vandaag voor u te staan, zes jaar muziek gestudeerd in de Moldavische hoofdstad Chişinǎu, drie jaar filosofie in Moskou, drie jaar film in Boekarest en vier jaar beeldhouwen in Antwerpen. In 2016 bereikte ze een groot publiek met indringende performances en daaruit voortgevloeide, op YouTube gepubliceerde filmpjes, waarvan eentje een internationale hit werd. In 2016 maakte ze ook haar eerste kinetische sculptuur, die meteen mijn aandacht ving omwille van de zeldzame samenkomst van functionaliteit en poëzie, de elegante, niet repetitieve beweging en de aandacht voor geluid. Stap voor stap kwamen er nieuwe sculpturen bij, telkens anders, met andere materialen, bewegingen en geluiden, tot er in september 2019 voor het eerst enkele werden samengebracht in de galerie van Marion De Cannière. Godzina is geen kind van onze slappe tijd, niet opgegroeid met computerspelletjes en televisie, maar met literatuur, filosofie, wetenschap, film, muziek en beeldende kunst. Eigenlijk maakt ze ruisende filmbeelden, denk ik, opgeroepen door zelf ineengeknutselde projectoren die ritselende, tokkelende en slepende klanken voortbrengen. Tinkelend komt de ruimte tot leven, als een zomerse boomgaard waar zingende vogels, naar beneden ploffend fruit, bewegende takken en ander voorbijsluipend, flitsend en fladderend gedierte de soundtrack verzorgen van de heen en weer deinende violette vlekken onder de bomen (zoals in een jeugdherinnering van Nabokov, zorgeloos opgeroepen door Gogol, in een boek dat blad per blad gelezen wordt door de wind).

 

 

Montagne de Miel, 21 July 2020