Hans Theys is a twentieth-century philosopher and art historian. He has written and designed dozens of books on the works of contemporary artists and published hundreds of essays, interviews and reviews in books, catalogues and magazines. All his publications are based on actual collaborations and conversations with artists.

This platform was developed by Evi Bert (M HKA / Centrum Kunstarchieven Vlaanderen) in collaboration with the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp (Research group Archivolt), M HKA, Antwerp and Koen Van der Auwera. We also thank Idris Sevenans (HOR) and Marc Ruyters (Hart Magazine).

ESSAYS, INTERVIEWS & REVIEWS

Zena Van den Block- 2021 - God als Prütscher [NL, essay]
Text , 1 p.

 

____________

Hans Theys

 

 

God als Prütscher

Enkele woorden over Zena Van den Block

 

 

Voor sommige kunstenaars valt het beeld van de wereld uiteen in verschillende gestalten. Kijken ze rond zich, dan zien ze geen ononderbroken, filmisch beeld, maar een verzameling slecht aan elkaar gelaste puzzelstukken. Staan ze voor een apotheek die aan een bakkerij grenst, dan zien ze niet alleen twee verschillende neringen, maar ook een breuklijn: een positieve, gapende of uitpuilende, aanwezige ruimte, die zich tussen beide gebouwen schijnt op te houden. Overal zien ze kieren. Maakt zo’n kunstenaar een schilderij, zoals Manet of Vermeer, dan komen in dat schilderij verschillende beelden of texturen naast elkaar voor. Zijn ze beroemd, dan betekent dit dat ze ermee zijn weggekomen: dat ze erin zijn geslaagd een discontinuïteit of incongruentie vorm te geven zonder dat de toeschouwer daar aanstoot aan neemt, allicht omdat hij, zij of hen een nieuwe, eigenlijk niet bestaande samenhang over het beeld drapeert.

Voor deze kunstenaars lijkt het alsof de werkelijkheid ineengezet is door een prutser. En daarnaar verwijst ook de naam van de Prütscher-boekjes die Zena Van den Block (°1995) maakt, waarin ze foto’s publiceert van knullige ad hoc oplossingen in de openbare en private ruimte. Prutsers produceren spleten en uitstulpingen die het gangbare, gecodificeerde uitzicht van het decor waarin wij leven verstoren.

Van den Block is meticuleus. Oorspronkelijk fotografe, is ze iemand die heel behoedzaam, methodisch en nauwgezet tewerk gaat, tegelijk op een grappige manier hopend op kleine ontsporingen en foutjes bij de uitvoering. Ze heeft ook oog voor de sensuele rijkdom van het geringste verschil, bijvoorbeeld in zelfklevende folies die het uitzicht van fineer nabootsen. Of in het naast elkaar plaatsen van drie of vier verschillende soorten plastieken namaak-fineer.

We kijken naar haar werk alsof we een trap bestijgen. Op de eerste trede herkennen we het beeld van een bloem. Op de tweede trede zien we dat de bloem is samengesteld uit verschillende vlakken. Op de derde trede herkennen we de textuur van fineer. Op de vierde trede zien we dat het om namaak-fineer gaat. Op de vijfde trede zien we de minieme sporen van de verduldige huisvlijt die tot het werk heeft geleid. Op de zesde trede zien we kleine foutjes, vooral bij de naden waar de verschillende vlakken elkaar ontmoeten. Op de zevende trede, wanneer we denken boven gearriveerd te zijn, zien we stukjes nacht door de kieren priemen en beseffen we plotseling dat we zelf plat zijn en ons in een tekening van Escher bevinden: de hoogste trede blijkt de laagste te zijn.

Heel grappig, dit werk. Heel genereus. Heel duister. Heel dansend. Heel omzichtig. Een eigen wereld.

 

 

Montagne de Miel, 3 oktober 2021