Panamarenko
The Aeromodeller (Zeppelin) [The Aeromodeller (Zeppelin)], 1969-1971
"Ik was op zoek naar een goede naam en op een keer zit ik in Bergeijk bij Martin en Mia Visser te lullen met Richard Long. Het ging over dat tijdschrift, dat er soms wel eens iets goed in stond en zo. En toen zei Richard Long:"Awel waarom noemt ge uw luchtschip niet gewoon The Aeromodeller?"En dat is het toen gebleven." - Panamarenko
Tussen 1969 en 1971 bouwt Panamarenko zijn meest tot de verbeelding sprekende zeppelin, The Aeromodeller. Het luchtschip belichaamt de droom van de kunstenaar om zich te allen tijde vrij te kunnen voortbewegen door het luchtruim. De gondel van gevlochten rotan is geconcipieerd als woonruimte. Boven op de gondel staan twee vliegtuigmotoren voor de besturing van het imposante luchtschip, dat gedragen wordt door een sigaarvormige
ballon van bijna 30 meter lang. In 1971 probeert Panamarenko de luchtwaardigheid van de zeppelin te testen op de weide van kunstenaar Jef Geys in Balen met als doel de oversteek te wagen naar het kunstenevenement ‘Sonsbeek buiten de perken’ in Nederland. De overtocht wordt echter verboden door de Nederlandse luchtvaartpolitie, die Panamarenko hiervan per telegram op de hoogte brengt. Tot overmaat van ramp steekt boven de weide in Balen een storm op, die de poging om op te stijgen doet mislukken. The Aeromodeller groeit uit tot het icoon van Panamarenko’s oeuvre. In de decennia die volgen, bouwt Panamarenko tal van variante modellen en prototypes voor luchtschepen, telkens met andere vormen, kleuren en verhoudingen.