Hans Theys

De Monocedo is een helikopter die dankzij twee vlotters overal kan landen en opstijgen, zowel te land als te water. Omdat de vlotters op snijbonen lijken (ze zijn krom en ongelijk gevormd) wordt het tuig ook weel eens Snijboon genoemd.

"De vlotters zijn van zakken gemaakt. Dat was een soort caoutchouc-toile, een campingmateriaal. Ik heb dat gevonden bij De Kampeerder in Antwerpen, in de Leopoldstraat. Dat was de enige goeie stof die ze daar hadden. Goed van kleur en goed van structuur. Dat had uit zichzelf een beige kleur, dat is niet geschilderd of zo, en ik heb die zakken aaneengeplakt met wonderlijm, dat ging heel goed. Daarna werden ze volgegoten met componentenschuim." - Panamarenko

Tussen de beide vlotters is op een metalen as een houten zitje voor de bestuurder bevestigd. De helikopter heeft een enkel asymme­trisch rotorblad. Deze blauwe vleugel, die achter de bestuurder op een rechtopstaande staaf gemonteerd is, wordt in beweging gebracht door een kleine propeller die op zijn beurt door een krachtige tweecilinder aangedreven wordt. De motor en de kleine propeller bevinden zich aan het andere uiteinde van het rotorblad, en fungeren op die manier als tegengewicht.

"Dat mechanisme heeft geen tandwielen of zo, maar een aandrijving rechtstreeks op de vleugel zelf. Met dat enkele blad en een tegengewicht aan de andere kant, vliegt dat heel goed omdat het om een centrifugaalkracht gaat. Dat enkele blad draait snel genoeg." - Panamarenko

Het toestel wordt met de naam van het geneesmiddel Monocedo Card bedacht. Het medicijn behoort tot de groep van vaat­verwijdende middelen die voor de behandeling van hart-en vaat­ziekten gebruikt worden.

"Monocedo alleen was genoeg als naam, anders klonk het te veel als 'car', dus heb ik dat laatste weggelaten. Bovendien verwijst Mono naar die enkele vleugel ..." - Panamarenko

(bron: Hans Willemse en Paul Morrens, in: 'Copyright Panamarenko', 2005)