KUNSTENAARS / ARTISTS
Op de bodem van de zee !
Bedrich Eisenhoet aan alle onbeschaamde snotneuzen en vrolijke ijzervreters
Gegroet! Bedrich Eisenhoet, de tandeloze horzel uit Grimmigbergen zendt u zijn groeten van op een verloren eiland in de Indische Oceaan. Gegroet! Ik kan niet zwemmen, maar ik snorkel de godganse tijd tussen de haaien en elke dag klim ik naar de bodem van de zee met stijgijzers onder mijn duikerslaarzen en een hele lading lood in mijn broekzakken. Deze slaaphut stinkt en elke morgen blijft mijn rug aan de jeukende matras plakken van de vocht, maar ik riek er niks van en het kan mij niet schelen, want The Portuguese Man of War staat op punt. Yambo! Niet panikeren als uw helm ineens volloopt met water, want de rubberen rand rond uw hals plooit naar binnen als er onderdruk is en floept naar buiten bij overdruk, zodat ge alleen maar harder moet pompen als er water in de helm stroomt. Yambo! Hoe dieper ge duikt, hoe hoger de omliggende druk en hoe harder ge moet pompen tot ge ineens niet meer kunt pompen, zelfs niet met twee armen, zodat ge plotsklaps naar het oppervlak wilt klauwen, zonder lucht, wat niet gemakkelijk is want het water dat tegen de koraalrotsen rolt sleurt u bij elke golf weer naar de zee. Yambo! Een paar piepkleine rubberen ringen en de vinger van een rubberen keukenhandschoen rond de as: geen water meer in de pomp! Alleen nog een beetje condens in de helm! Dat voorkomen we met een geheim product uit een spuitbus. Een nieuwe ijzeren ring voor de touwtjes die de helm verbinden met de loodgordel en dan toch nog twee loden pladijzen voor bovenop de helm, want die wil altijd wegdrijven. Shabaritch! Nu kunnen we echt wandelen op de bodem van de zee zonder ingewikkelde apparatuur uit vroegere tijden!
Ik wandel in het blauwgroene water met mijn zware uitrusting en ik zing het lied van de onbeschaamde snotneuzen, want vandaag dansen we over de koralen en morgen in de ruimte!
Indische Oceaan, 10 juni 1990