Hans Theys

__________

Hans Theys


Betekenisloze palmbomen van afval gemaakt
Enkele woorden over een sculptuur van Peter Rogiers


Als bijdrage voor het boek ‘Focus’ stelde Peter Rogiers (°1967) een werk voor dat hij pas had gemaakt, speciaal voor een hoge ruimte. Het gaat om een aluminium sculptuur die lijkt op een palmboom. Ik heb nog nooit met Peter Rogiers samengewerkt, zodat ik zijn werk alleen maar ‘van buitenaf’ ken, maar ik heb zijn werk altijd boeiend gevonden, vooral de gekleurde, asymmetrisch zwevende objecten op pootjes.

Peter Rogiers: Het werk ontstond voor een galerie in Duitsland die een ruimte heeft die negen meter hoog is. Dat is uitzonderlijk. Meestal ben je als beeldhouwer beperkt tot een soort van herenhuishoogte. Het was een unieke kans om iets te maken dat heel verticaal was. Ik had wel al enkele palmbomen gemaakt, van polyester en van brons, maar die waren niet zo hoog.
    Deze boom is gemaakt van aluminium. Het materiaal vangt veel licht, het werk blijft er erg luchtig door en het gaat zich autonoom gedragen. Een beetje zoals een lichtvlek in een bos in een schilderij van de school van Barbizon, een plek waarvan je denkt: dáár wil ik staan. De palmboom zelf heeft geen betekenis. Het is geen symbool. Het is een sculptuur an sich. Het is niet narratief, het is een vormenspel. Ik kijk ook nooit naar een echte palmboom: blijkbaar slaag ik erin een vorm te maken die herkend wordt, maar tegelijk ontsnapt aan een realistische weergave. Een palmboom heeft natuurlijk wel iets exotisch, maar dat is niet de bedoeling.
    Momenteel ben ik comics aan het tekenen. Binnenkort verschijnt er een. Daarin komt een palmboom voor die fungeert als allesziend verteller. Maar die palmboom heeft niks te maken met deze sculptuur. Ik wilde heel mijn leven al comics tekenen, maar ik durfde niet. Ik dacht dat het not done was. Maar nu ik ouder word denk ik: je m’en fous. Binnenkort draag ik misschien een vlinderstrik zoals heuse striptekenaars.

- De stam lijkt wel gemaakt van afvalmateriaal.

Rogiers: Dat klopt. Ik betrek mijn aluminium bij een sloopbedrijf, waar ze een machine hebben om metaal in kleine stukken te scheuren. Dat levert fantastisch gevormde, gekreukte elementen op, die ideaal zijn voor de stam.

- Hoe heb je de stam gemaakt?

Rogiers: Door de flarden met een halfautomaat te lassen aan een hoge buizenconstructie die voorzien was van cirkels.

- En de blaren?

Rogiers: Die heb ik gevouwen met een plooibank en dan uitgeknipt met een knabbelschaar. Dan heb ik ze tot composities aan elkaar gelast. Er zijn tien of elf grote bladeren. Als je goed kijkt zie je nog kleurvlekken: dat waren indicaties voor het plooien, knippen en lassen. Ik heb niets tegen virtuoos knutselen of mooi design, maar ik probeer iets te maken dat buiten deze gebieden valt. Ik hou niet van afgelikte dingen, ik hou van een handmatige afwerking, die leidt tot een vorm zoals de stam in deze sculptuur. Het lijkt alsof die als een grote drol uit de sokkel naar boven geperst wordt, met een mooie slingerende beweging. Deze sculptuur heeft nieuwe dingen voor mij mogelijk gemaakt. Ineens zag ik mogelijkheden om ge-airbrushte, tweedimensionale collages te maken, maar daar wil ik nu nog niks over zeggen. Het plan is nog te pril.


Montagne de Miel, 29 juni 2012